ដានចាស់ នៃ កម្ពុជា ស.វ ១៨-២០ ​វគ្គទី៣

 

ហើយព្រះរាជា ក៏នៅតែ​មិន​បាន​ធ្វើជាសញ្ញាទៀត ។ វិបុលរាជ ស៊ូ ដ៏កំពុងស្រេឃ្លានព្រះជន្មរបស់មហាឧបរាជ អន្ទះសាយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះគាត់គិតថាប្រសិនបើព្រះរាជា សួរនាំ​អំពីការ​រៀប​ចំផែនការក្បត់នេះ ឬមួយក៏ព្រះរាជា បានសួរនាំដឹងរឿងរ៉ាវនោះសព្វគ្រប់ហើយ ឬក៏យ៉ាងណានោះ កំហុសឧក្រិដ្ឋ ច្បាស់ជាធ្លាក់ស្រោចទៅលើខ្លួនគាត់។ វិបុលរាជ ស៊ូ បានចូលគាល់ញុះញង់ព្រះរាជា ម្តងទៀតថា មហាឧបរាជ បានរៀបចំអាវុធយុទ្ធភណ្ឌទុកជាស្រេចនៅក្នុងព្រះដំណាក់ ។

ហេតុនេះ ត្រូវចាត់ការឱ្យ​រហ័ស ពុំនោះទេនឹងយឺតពេល ។

ព្រះរាជាអង្គនន់ មានក្តីបារម្ភជាខ្លាំង ហើយថាទ្រង់​នឹងធ្វើជាសញ្ញា នៅពេលក្រសាលបាស្កា ល្ងាចនេះ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលក្រសាលបាស្កា ទ្រង់ក៏នៅតែមិន​ធ្វើ​អ្វីជាសញ្ញាដដែល ព្រោះទ្រង់ក៏ខ្លាចចាញ់កល វិបុលរាជ ស៊ូ ដែរ ដោយសារ

ទ្រង់សម្គាល់ឃើញថា មហាឧបរាជ ហាក់ដូចជាគ្មានអ្វីគួរឱ្យសង្ស័យសោះ ។

ជាអកុសល ទ្រង់បានគ្រវាសព្រះនេត្រ ទតទៅចំវិបុលរាជ ស៊ូ តែបន្តិច វិបុលរាជ ស៊ូ ក៏ដកកាំបិតស្នៀត ស្ទុះទៅចាក់ចំចង្កេះមហាឧបរាជ បណ្តាលឱ្យ មហាឧបរាជ ស្រែកយ៉ាងខ្លាំង ដោយការឈឺចាប់ ហើយដួលទៅអោបព្រះបាទ   (ជើង ) ព្រះរាជា ។ ព្រះរាជា ដោយក្តីរន្ធត់ពេក ក៏ស្ទុះទៅបីត្រកងព្រះអនុជ ឡើង ទើបមហាឧបរាជ រៀបរាប់ទូលថ្វាយព្រះរាជា អំពីវិបុលរាជ ស៊ូ ទៅញុះញង់ព្រះអង្គ (មហាឧបរាជ) ប៉ុន្តែព្រះអង្គបានប្រកែក ហើយក៏មិនបានទូលថ្វាយឡើយ ព្រោះមិនចង់ឱ្យមានទំនាស់កាន់តែធំ ។

ព្រះរាជា ក៏បានបញ្ជាឱ្យគេចាប់ វិបុលរាជ ស៊ូ ប្រគល់ទៅឱ្យ​ចៅក្រម​ដាក់ទោសតាមច្បាប់ នៅក្នុងខែធ្នូ ឆ្នាំ១៧៧៧ នោះ ។

សូមត្រលប់ថយក្រោយបន្តិចថា កាលពីមួយ ឬ ពីរឆ្នាំមុន វិបុលរាជ ស៊ូ បានស្រឡាញ់​ស្រីស្នំម្នាក់ ដែលព្រះរាជាសព្វព្រះទ័យ ទើប​តែលើកឱ្យធ្វើជាស្នំឯក ។ ថ្ងៃមួយព្រះរាជា ទើបតែយាងចេញទៅ​បំពេញ​ព្រះរាជកិច្ចបន្តិច ក៏យាងត្រលប់មកវិញ  ក៏ឃើញ វិបុលរាជ ស៊ូ កំពុងចាប់រំលោភ ស្នំឯក រូបនោះ ។    វិបុលរាជ ស៊ូ ស្ទុះទៅហូតដាវ​មកគំរាមព្រះរាជា ឱ្យ ព្រះរាជា បើកផ្លូវ ហើយវិបុលរាជស៊ូ  ក៏ស្ទុះរត់ចេញទៅ ។

ពួកអ្នកយាមនៅពេល​ដឹងរឿងរ៉ាវ ក៏នាំគ្នាដេញតាម ហើយបាញ់ព្រួញ

ត្រូវឆ្អឹងជំនីវិបុលរាជ ស៊ូ ដេកដួលនៅលើដី ។ ប៉ុន្តែព្រះរាជា គិតគូរពីប្រទេសជាតិ និង សុខទុក្ខប្រជារាស្ត្រជាធំ ក៏លើកលែងទោសឱ្យវិបុលរាជ ស៊ូ ( ពីព្រោះ

គ្រួសាររបស់វិបុលរាជ ស៊ូ អាចបង្កព្យុះភ្លៀងដល់នគរ ) ។

ក្រុមចៅក្រម  ដោយឃើញថាវិបុលរាជ ស៊ូ មានទោសជាក់ស្តែងបែប

នោះ ក៏សម្រេច​​កាត់ទោសប្រហារជីវិត វិបុលរាជ ស៊ូ នោះចោលទៅ ។ ប៉ុន្តែរឿងសោកសៅដ៏គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ មិនបានបញ្ចប់ត្រឹមនោះទេ ហើយធាតុពិត ​វាទើប​តែ​ចាប់​ផ្តើម​ប៉ុណ្ណោះ ។

ម្តាយរបស់វិបុលរាជ ស៊ូ គឺជំទាវ ឡាង មានកំហឹង​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះការកាត់ទោសប្រហារជីវិតកូនប្រុសរបស់គាត់ និង បានតាំងចិត្តថា នឹងស្វែងរកការ        « សងសឹក » ចំពោះព្រះរាជា អង្គនន់ ។ ជំទាវ ឡាង មិនបានគិតដល់ថា កូន​ប្រុសរបស់គាត់ គឺវិបុលរាជ ស៊ូ បានប្រព្រឹត្តកំហុសធ្ងន់ៗប៉ុន្មានលើកមកនោះទេ ។

យើងអាចយល់បានថា ម្យ៉ាងព្រោះជំទាវ ឡាង ចាត់ទុកទង្វើរបស់ព្រះរាជាអង្គនន់ ថាជាការបំបាក់ « អំណាច »  នៃ គ្រួសាររបស់គាត់ផង ព្រោះបក្ខពួកជំទាវ ឡាង គឺជាមនុស្សមានទំនោរទៅរកដាយ-វៀត ចំណែកព្រះរាជា អង្គនន់ មានទំនោរប្រឆាំងដាយ-វៀត ។

ជំទាវ ឡាង បានទៅសុំសពវិបុលរាជ ស៊ូ ជាកូន មកធ្វើបុណ្យ រួចហើយក៏បាន​ព្យាយាម​បញ្ចុះបញ្ចូលកូនប្រុសទាំង ៤ នាក់ទៀត ឱ្យបះបោរប្រឆាំងនឹង ព្រះរាជាអង្គនន់ ។ ប៉ុន្តែកូនប្រុសទាំង ៤ ដែលជាចៅហ្វាយខេត្ត មិនព្រមបះបោរ

ប្រឆាំងព្រះរាជា ឡើយ ។នៅមានបន្ត